foto3

Het project

Om de auto naar huis te kunnen vervoeren was het nodig dat hij op 4 wielen stond in plaats van twee. Het eerste wat dus moest gebeuren was het monteren van de vooras. Van de toezegging van de handelaar om daarvoor te zorgen dan wel daarbij te assisteren kwam niet veel terecht (een fenomeen waar wel meer handelaren van te lijden hebben!). Ik ben dus zelf maar aan de slag gegaan waarbij het grootste probleem was hoe te monteren zonder foto's of handleiding. Ik had hem immers zelf niet gedemonteerd! Met een grote dosis boerenverstand en enig technisch inzicht lukte het toch. Veel later bleek dat ik hierbij toch wat fouten heb gemaakt: een stofhoes van een fuseekogel was afgekneld en dus beschadigd, een kroonmoer van een stuurstang waar geen splitpen inzat, de schokdempers leken op het eerste gezicht te passen maar (veel) later bleken het achterdempers te zijn! Daarna was het vervoer naar huis zo geregeld. Tot slot nog een aanhangertje met de losse onderdelen en de motor en het karwei kon beginnen. In een garage van 6.00 x 3.00 m. is het wel wat behelpen. Om gemakkelijk te kunnen manoeuvreren plaatse ik de auto met zijn wielen of met assteunen op 4 zelfgemaakte "hondjes" (plank met zwenkwieltjes). Zo kon ik de auto gemakkelijk voor- en achteruit verplaatsen maar vooral van links naar rechts! Inmiddels was ik met mijn vriend naar de Volvo-beurs in Rosmalen geweest en had daar een (kopie-)onderdelenboek gekocht evenals een Hayes-manual.

Achteras

Ik begon met het demonteren van het enige onderdeel wat nog op zijn plaats zat: de achteras. Die kwam redelijk goed los op de bevestiging van de rechter spoorstang aan de carrosserie: de bout brak af en het draadeinde zat in de carrosserie. Na een aantal pogingen om dit deel te verwijderen (moeilijk want je kunt er nauwelijks bij komen) besloot ik om een nieuw gat te boren en er M10 draad in te tappen. Alle onderdelen werden meegegeven aan een kennis die bij DAF werkt. Hij heeft ervoor gezorgd dat alles gereinigd, gestraald en gepoeder-coat werd (mooi matzwart). Alles kwam als nieuw terug! Een aantal onderdelen, zoals de kachel en de rembekrachtiger, heb ik zelf geschuurd, gegrond en gespoten. Een van de meest tijdrovende en smerigste karweitjes was het schoonmaken van de bodemplaat en de wielruimten. Daar kwam ontzettend veel rotzooi vanaf! Iedere keer als ik ermee stopte kleedde ik mezelf in de garage om want ik zag eruit als een schoorsteenveger. Ik heb alles gebitaced met de kwast dus op de ouderwetse manier. Dan kun je het er lekker dik opzetten. In de ruimte van de voorwielen hoorden schutplaten. Eentje ontbrak er en de tweede was zwaar verroest. De overbuurman wilde wel nieuwe maken van aluminium op basis van een uitval op een oude krant. Toen moest de as weer gemonteerd worden en dat valt niet mee in je eentje! Meerdere keren kantelde hij van de steunen af en denderde op de grond, gelukkig niet erg hoog. Bij het monteren van de schokdempers deed zich het probleem voor dat deze erg kort leken: ik kreeg ze alleen gemonteerd door de achterveren sterk te laten inveren. Dit deed ik door tussen de carrosserie en het plafond een balk te plaatsen en vervolgens de as op te krikken. Hierdoor werden de veren samengeperst waardoor ik de schokdempers kon monteren. De auto stond toen achter wel wat laag! Later bleek dat ik door de schokbrekerfout bij het monteren van de vooras de voorschokdempers achter had gemonteerd! Uiteindelijk is alles weer goed gekomen.

Remmen

Het installeren en monteren van het remsysteem is ook een verhaal apart. Mijn auto is uitgerust met het zogenaamde triangel-systeem in combinatie met schijfremmen voor en trommelremmen achter. De lay-out van de diverse leidingen was wel af te leiden uit de vorm. De rembekrachtiging was op het eerste gezicht in orde, de hoofdremcilinder lekte echter. Alvorens een nieuwe te kopen heb ik eens rondgeneusd bij een lokale sloper (ik kom daar regelmatig, ook al heb ik niets nodig ik vind het altijd leuk om daar wat rond te kijken). Met de maten van de hoofdremcilinder en een schuifmaat stootte ik uiteindelijk op een vrij jonge Alfa 33 waarvan de maatvoering identiek was! Er zat alleen een extra uitgang op maar die was eenvoudig af te doppen. Het oliereservoir was ook verschillend maar verwisseling met het originele reservoir was geen probleem. Hij werkt prima! De voorrem-cilinders zaten muurvast maar die kwamen met veel geduld en wat hydraulisch geweld ook los. Ik heb hiervoor de hoofdremcilinder en een voorremslangetje gebruikt. De zuigers en cilinders waren nauwelijks aangetast dus heb ik alleen maar de rubbers vervangen. Wel moesten de slangen worden vervangen. De schijven en de remschoenen waren nieuw. Bij de achterremmen heb ik ook alleen de rubbers vervangen omdat de rest, zoals de remschoenen, er nog goed uitzag. Tevens zijn de slangen tussen de remkrachtbegrenzers en de leidingen op de achteras vernieuwd. Alleen het probleem van het verwijderen van de trommels! Het heeft heel wat energie gekost, ook met de speciale trekker moest er veel kracht gebruikt worden m.a.w. hard slaan! Ontluchten met de speciale set op basis van de druk uit een (reserve-)band (Eezy-bleed) lukte aardig maar dit moest toch meerdere malen herhaald worden.

Nou wil je ook weten wat er nog meer is gebeurd. Ga naar deel 3 ..... of terug naar de beginpagina.